នាថ្ងៃទី ១៩ មិថុនានេះ អង្គការសហប្រជាជាតិ UN បានអនុម័តលើសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិដំបូង ដើម្បីការពារដែនសមុទ្រពិភពលោក ខណៈនេះគឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងបរិស្ថានប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីការពារប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីពីចម្ងាយ ដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់មនុស្សជាតិ។
យោងតាមការចុះផ្សាយពី CNA បានបង្ហាញថា កិច្ចព្រមព្រៀងមួយនេះនឹងបង្កើតជាច្បាប់ ពង្រីកការការពារដល់ដែនទឹកអន្តរជាតិ ច្រើនជាង ៦០% នៃផ្ទៃសមុទ្រទូទាំងពិភពលោក។
ទម្រាំសម្រេចបានកិច្ចព្រមព្រៀងមួយនេះ គឺត្រូវឆ្លងកាត់ការពិភាក្សាអស់រយៈពេលជាង ១៥ឆ្នាំ រួមទាំងការចរចាផ្លូវការរយៈពេល ៤ឆ្នាំទៀត ទីបំផុតប្រទេសជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ បានយល់ព្រមលើអត្ថបទសម្រាប់សន្ធិសញ្ញាកាលពីខែមីនា បន្ទាប់ពីកិច្ចពិភាក្សាចុងក្រោយដ៏រញ៉េរញ៉ៃ។
សន្ធិសញ្ញាដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាផ្លូវការថាជាសន្ធិសញ្ញាស្តីពី “ជីវចម្រុះលើសពីយុត្តាធិការជាតិ” ឬ BBNJ ក៏ណែនាំអំពីតម្រូវការ ក្នុងការអនុវត្តការសិក្សាអំពីផលប៉ះពាល់បរិស្ថាន សម្រាប់សកម្មភាពដែលបានស្នើឡើងដើម្បីអនុវត្តនៅក្នុងដែនទឹកអន្តរជាតិ។
ក្នុងនោះ ក៏នឹងរួមបញ្ចូលអ្វីៗទាំងអស់ពីការនេសាទ និងការដឹកជញ្ជូនតាមសមុទ្រ ទៅនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏ចម្រូងចម្រាសបន្ថែមទៀត ដូចជាការរុករករ៉ែនៅសមុទ្រជ្រៅ ឬសូម្បីតែកម្មវិធីវិស្វកម្មភូមិសាស្ត្រដែលមានបំណងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការឡើងកំដៅផែនដី។
បន្ថែមពីនោះ សន្ធិសញ្ញាមួយនេះក៏បង្កើតគោលការណ៍សម្រាប់ការចែករំលែកអត្ថប្រយោជន៍នៃ “ធនធានហ្សែនសមុទ្រ” (MGR) ដែលប្រមូលបានដោយការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រនៅក្នុងដែនទឹកអន្តរជាតិ ដែលជាចំណុចជាប់គាំង និងស្ទើរតែធ្វើឱ្យការចរចារចុងក្រោយកាលពីខែមីនា បរាជ័យផងដែរ៕
