មួយរយៈចុងក្រោយល្បីណាស់ រឿងរើសតំណាងចែកចាយផលិតផល។ មុនអ្នកសម្រេចចិត្តចង់ក្លាយជាអ្នកតំណាងចែកចាយគួរពិនិត្យឲ្យម៉ត់ចត់ ជាពិសេសពេលចុះកិច្ចសន្យា ព្រោះចំណុចខ្លះនៃកិច្ចសន្យាអាចធ្វើឲ្យម្ចាស់ផលិតផលកើបលុយដោយស្រួល ហើយអ្នកចង់ប្តឹងក៏មិនឈ្នះគេដែរ។
មុនពេលអ្នកចង់ធ្វើជាតំណាងចែកចាយសម្រេចចិត្តទិញ (កាត់ស្តុក) នូវផលិតពីក្រុមហ៊ុនបោះដុំណាមួយយកទៅលក់បន្ត ត្រូវជជែកពិនិត្យឲ្យបានល្អិតល្អន់ចំពោះចំណុចនិមួយៗនៃកិច្ចសន្យាទិញ-លក់ ត្រូវមើលទៅក្នុងលក្ខខណ្ឌក្នុងកិច្ចសន្យាកុំឲ្យមានការភាន់ច្រឡំ និងចាញ់ប្រៀបខ្លាំងពេក ដែលក្រុមហ៊ុនជាម្ចាស់ផលិតផលអាចកេងចំណេញហួសហេតុលើតំណាងចែកចាយបន្តរបស់ខ្លួន។
ឧកញ៉ូសន៍លម្អិតលើ ៣ ចំណុចក្នុងកិច្ចសន្យាឧស្សាហ៍កើតមានជាឧទាហារណ៍ដោយលើកពីប្រការ ១ ប្រការ ២ និងប្រការ ៣ រវាងម្ចាស់ផលិតផលនិងតំណាងចែកចាយដូចខាងក្រោម៖
-ប្រការ១៖ កិច្ចសន្យានេះមានសុពលភាពរយៈពេល ២ឆ្នាំ ចាប់ពីថ្ងៃផ្ដិតមេដៃនេះតទៅ ប៉ុន្តែភាគី (ក) [ក្រុមហ៊ុនជាម្ចាស់ផលិតផល] សូមរក្សាសិទ្ធិក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរកិច្ចសន្យានេះដោយជូនដំណឹងមុន ២សប្ដាហ៍។ ចំណុចនេះ មានន័យថា ភាគីក្រុមហ៊ុន ចង់កែប្រែអ្វីក៏បានស្រេចតែចិត្តនឹកឃើញ ដោយគ្រាន់តែជូនដំណឹងទៅភាគី (ខ) ជាតំណាងចែកចាយជាការស្រេច ដោយភាគី (ខ) គឺតំណាងចែកចាយគ្មានសិទ្ធិតវ៉ាអ្វីទាំងអស់។
-ប្រការ២ ភាគី (ក) នឹងទទួលទិញផលិតផលពីភាគី (ខ) វិញ ក្នុងករណីភាគី (ខ) មានបំណងចង់បង្វិលផលិតផលដែលនៅសល់ក្នុងស្តុក ត្រឡប់មកវិញ បន្ទាប់ពីកិច្ចសន្យានេះផុតសុពលភាពរយៈពេល ២ឆ្នាំ ហើយផលិតផលត្រូវស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដើម មិនមានការខូចខាត ឬបាក់បែកឡើយ។ ត្រង់ចំណុចនេះ តំណាងចែកចាយ គួរគិតមើលថា តើផលិតផលដែលយកទៅស្តុកទុករយៈពេល ២ឆ្នាំទៅហើយនោះ អាចរក្សាបាននូវស្ថានភាព រូបរាង និងគុណភាពដូចដើមដែរឬទេ? មានន័យថា ភាគី(ក) គេចង់បង្អាប់បង្អោនគុណភាព ឬសម្រេចចិត្តមិនទិញយកផលិតផលដែលសល់នោះយកទៅវិញបាន ដោយភាគី(ខ) គ្មានសិទ្ធិតវ៉ា ឬទាមទារ បង្ខំភាគី(ក) បានទេ។
-ប្រការ៣៖ ភាគី (ក) នឹងទទួលទិញផលិតផលពីភាគី (ខ) វិញ ក្នុងតម្លៃកាត់ខាត ៣០ភាគរយ ដោយយោងទៅតាមតម្លៃដែលភាគី (ក) បានលក់ជូនភាគី (ខ) និងមានវិក្កយបត្រទិញ-លក់ចុងក្រោយជាសម្អាង។ ហើយភាគី (ខ) អាចទទួលបានការទូទាត់ថវិកាវិញ ក្នុងរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍បន្ទាប់។ ចំណុចនេះ បង្ហាញថា តំណាងចែកចាយខាតជាន់លើខាត តើខាតត្រង់ណា? គឺខាតត្រង់បើផលិតផលដែលយកមកលក់មិនដាច់គឺខ្លួនខាតដើម ព្រោះនៅពេលបង្វិលទៅថៅកែក្រុមហ៊ុនវិញគឺលក់បានតែថ្លៃដើម ៧០ភាគរយមកវិញ ពោលគឺក្រុមហ៊ុនចំណេញ ២លើក។ លើកទី១ ក្រុមហ៊ុនលក់ឲ្យអ្នកចែកចាយក្នុងតម្លៃពេញ ១០០ភាពរយគឺចំណេញម្ដង។ ចំណេញលើកទី២ នៅពេលក្រុមហ៊ុនទិញរបស់សល់ពីលក់មិនដាច់ហើយទាល់តែល្អបានទិញចូលវិញ គឺតម្លៃត្រឹម ៧០ភាគរយនៃថ្លៃដើម ដូច្នេះគឺក្រុមហ៊ុនចំណេញ ៣០ភាគរយដែលខ្លួនកាត់ពីតំណាងចែកចាយ។
សរុប បើក្រុមហ៊ុនម្ចាស់ផលិតផល ទទួលទិញផលិតផលតំណាងចែកចាយលក់មិនដាច់មកវិញ គឺចំណេញលើគោករហូតដល់ទៅ ៦០ភាគរយ។ ចុះបើក្នុងករណីក្រុមហ៊ុនទិញផលិតផលដែលសល់នោះ ពីតំណាងចែកចាយចាស់ យកទៅលក់បន្តឲ្យតំណាងចែកចាយថ្មី មិនរឹតតែធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនចំនេញថែម ៣០ភាគរយទៀត ដូច្នេះទោះជាផលិតផលដែលក្រុមហ៊ុន លក់ទៅឲ្យតំណាងចែកចាយ មិនត្រូវបានលក់ដាច់បន្តទៅឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់ចុងក្រោយក៏ដោយ ក៏ក្រុមហ៊ុននេះ នៅតែចំណេញកប់ក្ដោងពីការលក់ចេញ-ទិញចូល-លក់ចេញ វិលទៅវិលមកតែជាមួយតំណាងចែកចាយនេះដដែល។
ការលើកឡើងខាងលើនេះ គ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍ និងការពន្យល់មួយចំនួន ក្នុងន័យឲ្យតំណាងចែកចាយ ផលិតផលនានា បង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្ននៅមុនពេលសម្រេចចិត្តទិញ (កាត់ស្តុក) ផលិតផលពីក្រុមហ៊ុនណាមួយយកទៅលក់បន្ដ ដែលមុខរបរបែបនេះវាហាក់ដូចជាការបោកប្រាស់គ្នីគ្នាបន្តៗ ដែលគេធ្លាប់ហៅថា បណ្ដាញទីផ្សារពីរ៉ាមីត ឬម៉ាឃីតធីងណេតវើក ដែលជាអាជីវកម្ម បោកប្រាស់តៗគ្នា៕
