ប្រជាជនភាគច្រើននៅភូមិមួយ នៃខេត្តបាត់ដំបង បានប្រកបមុខរបរធ្វើសំបកណែម បន្តកេរ្តិ៍ដំណែលពីដូនតាជាច្រើនជំនាន់ និងបានក្លាយជាមុខរបរប្រចាំថ្ងៃ អាចជួយសម្រួលជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេ ឱ្យកាន់តែមានភាពប្រសើរឡើងជាងមុន។
លោកស្រី សាម៉ន ប្រជាពលរដ្ឋប្រកបរបរធ្វើសំបកណែម រស់នៅក្នុងភូមិដូនទាវ ឃុំពាមឯក ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង បានថ្លែងក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយ ឧកញ៉ា ញូស៍ នៅថ្ងៃនេះឱ្យដឹងថា លោកស្រីប្រកបរបរនេះបន្តពីឪពុកម្ដាយប្រមាណជាង៥ឆ្នាំមកហើយ ហើយអាជីពនេះមានការធ្វើតាំងពីលោកតាលោកយាយរបស់លោកស្រីជាច្រើនជំនាន់។ លោកស្រី បានបន្តថា ការងារនេះ ជួយសម្រួលបញ្ហាជីវភាពរបស់លោកស្រីឱ្យប្រសើរមួយចំនួនដែរ ហើយនៅក្នុងភូមិដូនទាវនេះ សម្បូរប្រជាពលរដ្ឋប្រកបរបរធ្វើសំបកណែម និងមួលណែមលក់ណាស់ ដែលមានប្រមាណជា ២០ ទៅ ៣០គ្រួសារឯណោះ។
ជាមួយគ្នានេះ អាជីវករប្រកបរបរប្រពៃណីរូបនេះ បានបង្ហើបឱ្យដឹងទៀតថា ការបើករបរនេះដំបូង ចំណាយអស់ខ្ទង់ ៣លានរៀល ខណៈក្នុងមួយថ្ងៃអាចផលិតបានត្រឹម ១ពាន់សន្លឹក ជួនកាលធ្វើបានដល់ ២ពាន់សន្លឹក ដែលក្នុងមួយថ្ងៃលក់ដាច់បាន ១០ ទៅ ២០ដុំ ដែលក្នុងមួយដុំៗមានចំនួន ១០០សន្លឹក។ លោកស្រីបន្តទៀតថា ការងារនេះមានភាពលំបាកខ្លះៗដែរ ដូចជា បញ្ហាខ្វះធនធានមនុស្សជួយធ្វើ បញ្ហាអាកាសធាតុ និងសេដ្ឋកិច្ចហិរញ្ញវត្ថុផងដែរ។
លោកស្រី សាម៉ន លើកបន្តថា ចំពោះការងារនេះ ជាការងារតក់ៗ រកបានតិចតួច តែជាការងារទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីពីដូនតាមក សម្រាប់អ្នកខេត្តបាត់ដំបង។ រាល់ថ្ងៃលោកស្រីមើលឃើញថា ទីផ្សារសំបកណែម គឺមិនចង្អៀតទេ មានភាពទូលាយ និងមានតម្រូវការក្នុងស្រុកច្រើន។
ទន្ទឹមនឹងនេះ មន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តបាត់ដំបង ក៏បានឱ្យដឹងបន្ថែមថា សំបកណែមបានផលិតចេញពីសារជាតិអង្ករសុទ្ធសាធ ដែលគេយកទៅកិនលាយទឹក រួចធ្វើការចំហុយដោយចំហាយទឹក និងចុងក្រោយត្រូវហាលលើបន្ទះឫស្សី ដែលមានក្រឡាធំៗ និងហាលក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ រហូតដល់ស្ងួត។ ចំណែកឯ ការផលិតសំបកណែមនេះ ជាមុខរបរប្រពៃណី និងជាផលិតផលទេសចរណ៍ដ៏ទាក់ទាញមួយ សម្រាប់អ្នកដូនទាវ តាមផ្លូវមាត់អូរ ចាប់ពីផ្លូវបំបែកផ្សារដូនទាវ ឆ្ពោះទៅកាន់រមណីយដ្ឋានប្រាសាទឯកភ្នំ។ ភ្ញៀវទេសចរ ក៏អាចទស្សនានូវប្រពៃណីនៃការធ្វើសំបកណែម និងការហាលសំបកណែមផងដែរ។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា លោកស្រី សាម៉ន មិនត្រឹមតែធ្វើសំបកណែមលក់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែលោកស្រីក៏មានមួលណែមលក់ជាប្រចាំនៅផ្ទះ ខណៈដែលពេលខ្លះទៀត មានម៉ូយៗទៅជាវសំបកណែមដល់ផ្ទះលោកស្រីថែមទៀតផង៕